روزهای پایانی سال با تو؛

عزیزکم محدثه نازنین؛

 این روزها که آخرین روزهای سال 91 را پشت سر می گذاریم روزهای پر کار و مشغله ای برای ما و البته همه ایرونیهای عزیز است. روزهای خانه تکانی و خرید برای عید و کلی کارهای عقب مونده که اگر در طول سال انجام نشده باشه

محدثه جونی مامان و بابا؛ امسال هم با تو لذت این همه کار بیشتر و بیشتر شده لذت رفتن به خریدهای جورواجور،لذت خانه تکانی با شیطونیهای شیرین تو، و ... .

اما یه چیز جالب، توی این روزها که منتظر هوای بهاری هستیم دیروز صبح که از خواب بیدار شدیم دیدیم بله چه برفی همه جا رو سفید پوش کرده ما هم به همراه دایی مهدی و خاله فاطمه سریع لباس به تن تفریح تو برفا آخه این اولین برف قشنگی بود که دیدی نفسک من. این هم چندتا عکس

(گرمای خنده ات احساس سرما را در میان این همه برف از یادمان برد.)

و خداوند با یکی دیگه از نعمتهای قشنگش تو را اینگونه محو خود کرد،

پس نازنینم؛ تو هم بگو "خدایا شکرت!"

 محدثه عزیز؛

در گوش دانه های برف نام تو را زمزمه کردم تا برف از شوق حضورت بهار را لمس کند !